viernes, 26 de febrero de 2010

Suspiro de Mar


Mar eterno de pasos andantes
Recorriendo camino de vida
Sembrando instantes
Atravesando puentes sobre ríos
Cruzando abismos
Y esa eterna luz de alborada
Que refleja el alma libre
Que sueña en cada paso
Haciendo de la luz arco iris
Misterio nocturno que abre paso
En el resplandor de la luna
Camino incierto sobre las aguas del mar
Ondular del mar que inician romance
El leve surco de tus labios
Que me atraen como luna
Sobras que danzan cristalinas
Invisibles, presentes, tácitas
Caricias que nacen espontáneas
Ante nuestros cuerpos en la madrugada
Tras un reflejo que se mantuvo
Como amantes retorcidos
Que saben su destino
Sentimiento palpitante que permanece
Deseo de tu piel adentrada en mis entrañas
Suspiro de mar hecho beso sublime

domingo, 21 de febrero de 2010

Siempre te Amaré....



SI TUVIERA QUE QUEDARME,
SOLAMENTE SERÍA UNA MOLESTIA.
POR LO TANTO, ME IRÉ,
PERO SÉ QUE
PENSARÉ EN TI A CADA PASO DEL CAMINO.

Y YO
SIEMPRE TE AMARÉ,
SIEMPRE TE AMARÉ.

TÚ, MI QUERIDO TÚ.
RECUERDOS BUENOS Y MALOS,
ESO ES TODO LO QUE ME LLEVO.
POR LO TANTO, ADIÓS.
POR FAVOR, NO LLORES,
AMBOS SABEMOS QUE YO NO SOY LO QUE TÚ
TÚ NECESITAS.

Y YO
SIEMPRE TE AMARÉ,
SIEMPRE TE AMARÉ.

ESPERO QUE LA VIDA TE TRATE BIEN.
Y ESPERO QUE TENGAS TODO LO QUE SOÑASTE.
Y TE DESEO ALEGRÍA Y FELICIDAD.
PERO POR ENCIMA DE TODO ESTO,
TE ESTOY DESEANDO AMOR.

Y YO SIEMPRE TE AMARÉ,
SIEMPRE TE AMARÉ,
A TI, QUERIDO, TE AMO.
SIEMPRE, SIEMPRE TE AMARÉ.

lunes, 15 de febrero de 2010

Un fantasma en mí.....


No soy la Autora de este texto...Pero creo que ella expresa un sentimiento que de una manera especial es mío también. Y aunque siento que no me persigue ningún fantasma realmente. El porque emigrar a otro País y cultura tiene su misma razón. Estoy convencida que al igual que Ella y Yo, muchas son las mujeres que toman este paso tan importante en sus vidas. Como Yo, muchas somos las que no lamentamos haberlo hecho, y somos inmensamente felices pues nos damos la oportunidad de seguir amando, a pesar de recordar con nostalgia quienes dejamos en el País de nuestras raíces. Y tengamos que comenzar, literalmente de cero. Existe un sentimiento que nos adentra y se convierte en el motor de lucha, constancia y perseverancia.

"Een spook in mij"
Een spook achtervolgt me…
Ik ben bang, ik voel me onzeker, ik voel me verloren op een andere planeet.
Dat spook heeft veel gezichten en spreekt tegen me in een vreemde taal.
Het foltert mij. Het maakt me bang.
Het zegt: "Ik wil weten, wie jij bent en waarom jij hier bent gekomen"
Ik ben een vrouw die verliefd raakte op een van jouw soldaten,
toen ik hem heb ontmoet, brandde mijn bloed in mijn aderen.
Ik wist alleen dat ik tot de dood bij hem wilde blijven.
Daarom ben ik hier gekomen.
Ik heb mijn man gevolgd en die man is hier geboren.
En wie ben ik?
Ik ben een vrouw die wil schreeuwen:
"Ja!, ik mis mijn familie, de kleuren van mijn land, de klanken van de gitaren
en trompetten, de geur van de verse koffie die mijn vader elke ochtend
maakt.
Ik mis mijn moeder heel erg, die vrouw die mij mijn leven heeft gegeven!
Ik mis de warmte van de Mexicaanse feesten!
Ik heb in mijn hart het woord "Mexico" getatoeëerd en dat doet me pijn!"…
Ik ben zo ver weg!
Ik weet niet meer wie ik precies ben…
Ik heb in mijzelf een rare metamorfose gehad.
Ik weet alleen dat ik nog steeds bij mijn man tot de dood wil blijven.
Ik weet gewoon dat ik een vrouw ben:
een vrouw met beklemmingen, met angsten, met duizend gevoelens tegelijk,
maar ik ben ook een vrouw met hoop, verwachtingen en dromen van een
goede toekomst.
Ik ben gewoon EEN VROUW… net zoals jij.

Un fantasma me persigue…
Tengo miedo, me siento insegura, me siento perdida en otro
planeta.
Ese fantasma tiene mil caras y me habla en otro idioma.
Me atormenta, me asusta.
Me dice: "Tan solo quiero saber quién eres y por qué has venido
aquí".
Soy una mujer que se enamoró de uno de tus soldados.
Cuando lo conocí enardeció la sangre por mis venas.
Yo sólo sabía que quería estar con él hasta la muerte.
Por eso es que he llegado aquí.
He seguido a mi hombre y él ha nacido aquí.
¿Y quién soy?
Soy una mujer que quiere gritar:
"¡Sí!, extraño mi familia, los colores de mi país, el sonar de las
guitarras y trompetas,
¡El olor a café fresco que mi padre prepara cada mañana!
¡Extraño tanto a mi madre!, ¡A esa mujer que me dio la vida!
Tengo tatuada la palabra México en mi corazón, ¡Y eso me
hiere!"
¡¡¡Me encuentro tan lejos!!!
Ya no sé ni siquiera quién soy.
He sufrido una rara metamorfosis.
Ya no soy más quien antes fui.
Yo sólo sé, que aún quiero permanecer al lado de mi hombre
hasta la muerte.
Yo sólo sé, que soy una mujer con angustias, con miedos, con
miles de sentimientos entrelazados a la vez, pero también soy
una mujer con esperanzas, con ilusiones y con sueños por un
futuro mejor.
Soy simplemente una mujer… UNA MUJER tal como tú.
Auteur: Erika Moreno-Sarmiento. Tekst gepresenteerd tijdens
"De Latina's Monologen" (8 Maart 2009)

domingo, 14 de febrero de 2010

Mais que um roce de Amor...Entrega plena de Amor autêntico.


Apagou-se o brilho de teu olhar
Corpo inerte que já não sente dor.
Lamento que ficou na lembrança
De quem a teu lado repousou sua esperança
De um dia verte caminhar a seu lado

Hoje presente e viva nas recordações
que ficaram tatuadas na nossa alma
que ainda chora silenciosa tua ausência
Ficou o cheiro de teu bafo cansado
O cheiro de tua pele, que ainda sinto

Conheci tua verdade crua
Entre os desvarios das tuas lembranças
E se o céu é o espaço reservado as almas de luz
Tenho a certeza plena que desde o alto dos céus
O teu olhar manténs nos que te amamos

Não choro tua partida. Pois até o teu ultimo folgo
A doença carcomeu teus ossos
A tua pregaria que a diário elevavas a Deus
Implorando misericórdia, fez-nos preparar ao instante
Que intuías próximo.

Apagou-se a vida no teu corpo
Mas não o teu passo pelas nossas vidas
Mãe, viva em mim, pois tenho de ti
A essência do que sou.

Quienes dejan Huella día a día con su presencia....

glitter fairy Pictures, Images and Photos